Dzisiaj opisujemy życiorys i dokonania francuskiego prezbitera, nauczyciela pedagogiki specjalnej i pioniera edukacji osób niesłyszących i niedosłyszących. Sprawdźcie jak żył Charles-Michel de L’Épée i czego dokonał.
Życiorys
Charles-Michel de L’Épée urodził się 25 listopada 1712 roku w Wersalu, był synem architekta króla Ludwika XIV. Charles-Michel wybrał się na studia teologiczne, jednak nie otrzymał święceń. Odmówił podpisania deklaracji potępiającej ruch religijny oparty na naukach świętego Augustyna. Po tym incydencie postanowił studiować prawo, został przyjęty do palestry. Po śmierci swojego mentora-adwokata zamieszkał w Paryżu. Charles-Michel de L’Épée został wyświęcony w roku 1738, mając 26 lat.
Działalność na rzecz osób głuchoniemych
Po zetknięciu się z wieloma osobami głuchoniemymi Charles-Michel de L’Épée zastanawiał się jak mógłby przekazać im Słowo Boże. Około roku 1760 ksiądz udzielał korepetycji dwóm głuchoniemym bliźniaczkom. Zaczął wtedy czytać instrukcje hiszpańskiego i angielskiego pedagoga – Boneta i Bulwera. Nie zgadzał się jednak z ich założeniami, że osoby głuchonieme powinny przede wszystkim uczyć się czytania z ruchu ust i wymawiania głosek. Charles-Michel de L’Épée był za nauką naturalnego języka gestów. Ksiądz zwracał uwagę na zróżnicowanie warunków życia uczniów z różnych klas społecznych, wiedział, że osoby z wyższych sfer będą miały ułatwiony start. W roku 1755 Charles-Michel de L’Épée otworzył szkołę dla głuchoniemych z ubogich sfer. Organizował także w swoim domu wykłady z demonstracją języka migowego.
Charles-Michel de L’Épée i jego szkoła dla głuchych
Język migowy Charlesa-Michela de L’Épée szybko zyskał popularność nie tylko w Paryżu i Francji, ale także w innych krajach. W roku 1766 ksiądz wydał książkę Kształcenie głuchoniemych z wykorzystaniem metody znaków. W roku 1784 wydano poprawioną wersję książki. Nauczyciel pedagogiki specjalnej rozpoczął także opracowywanie słownika znaków. To dzieło kontynuował jego następca Roch-Ambroise Sicard. Szkoła dla głuchych zyskała dofinansowanie Ludwika XVI. Charles-Michel de L’Épée zmarł 23 grudnia 1789 roku, msza pogrzebowa została odprawiona w kościele świętego Rocha w Paryżu. Dwa lata po śmierci księdza władze Francji nadały jego szkole status narodowej, a sam Charles-Michel de L’Épée został wpisany na listę dobroczyńców ludzkości. Dzisiaj o księdzu mówi się jako o ojcu edukacji głuchych. Głusi domagają się przeniesienia jego prochów do Panteonu. Pionier edukacji głuchych został upamiętniony kilkoma pomnikami – przed Instytutem Głuchoniemych i w kościele świętego Rocha (grobowiec) w Paryżu oraz na placu Saint-Louis w Wersalu.